Młodzi twórcy wykorzystując przeczytane już gazety i nieprzydatne materiały opowiadają o swoich emocjach, pragnieniach, lękach i oczekiwaniach.
Warsztaty poświęcone tworzeniu kolażu były częścią projektu SZTUKA PRZYSZŁOŚCI dofinansowanego ze środków Miasta Gdańska. Moderatorką zajęć była Natalia Koniuszy – graficzka i ilustratorka.
Weronika Fiorek
Weronika Fiorek, 18-latka z Gdańska, absolwentka XIX Liceum im. Mariana Mokwy. Interesuje się sztuką i literaturą, wiąże z nimi swoją przyszłość. W czasie wolnym dużo czyta i tworzy.
Chciałam, by mój kolaż pokazywał, co dzieje się w głowach ludzi w moim wieku. Starałam się oddać chaos spowodowany natłokiem pozytywnych i negatywnych myśli. Sądzę, że wewnętrze zagubienie to nieodłączny element dojrzewania. Grożące nam zmiany klimatu mogą jeszcze bardziej utrudnić przyszłym nastolatkom ciężki okres dorastania.
Kornelia Prochacka
Kornelia Prochacka, 17 lat, uczennica CKZiU nr 2 profilu Przemysłu Mody. Pasjonuje się sztuką, tworzeniem odzieży, gotowaniem i muzyką.
,,Apokalipsa normalności” Stworzyłam tę pracę, by wyostrzyć Twoje zmysły. Obserwuj, a będziesz dostrzegał coraz więcej odrębnych szczegółów. Co jest prawdą, a co nie?
Liliana Prochacka
Lilianna Prochacka, 16-latka z Gdyni, uczennica 2 klasy technikum fryzjerskiego. Interesuje się sztuką w szerokim zakresie. Zawsze ma kreatywne rozwiązanie problemu. Miłośniczka zwierząt, w szczególności kotów i papug.
Kolaż przedstawia życie, jednak nie wiadomo czy panuje tam dobro i zło. Ukazana jest sztuczność jak i natura, jednak glownym bohaterem jest zwierzę. Nie ma swojego naturalnego środowiska, ale widać zniszczenie przez ludzkość.
Malwina Brzezińska
Malwina Brzezińska, 19 lat, absolwentka XLO w Gdyni. Od paru lat spełnia się artystycznie w tańcu. Teraz także spróbowała swoich sił w innych formach sztuki. Osoba otwarta na różne doświadczenia. W stylu życia i w zawodzie pragnie współpracować z przyrodą, by ukazywać jej wartość i piękno, by dbać o jej bezpieczeństwo.
Mam wrażenie, że podeszłam bardzo personalnie do tworzenia mojego kolażu. Gdy weszłam do sali warsztatowej pełnej gazet, przypomniały mi się czasy dzieciństwa. Co roku w sylwestra tworzyłam tzw. „mapę marzeń” z wycinków właśnie. Taka mapa wisiała potem na ścianie w pokoju, pełniąc funkcję wróżby na dany rok. Teraz w wakację mam plany na spędzenie je z naturą. Czuję, że podświadomie stworzyłam nową mapę marzeń, która jest wyobrażeniem moich błogich wakacji. W pracy tej ukazują się moje wewnętrzne poszukiwania harmonii z naturą.
Nikola Kinga Woźniak
Nikola Kinga Woźniak, 18 lat, mieszkanka Gdańska, uczy się w drugiej klasie liceum na profilu dziennikarsko-artystycznym. Interesuje się sztuką, astrologią, literaturą klasyczną, poezją oraz grą królewską. Ukojenie znajduje w twórczości wybitnych malarzy i artystów tj. Zdzisław Beksiński. To dopiero jej początki z tworzeniem i wyrażaniem siebie poprzez sztukę. Swoimi pracami chce pokazać, że w sztuce każdy może znaleźć coś dla siebie i mieć przy tym pełną swobodę interpretacji. Poznanie i zagłębianie się w sztuce ma dla niej bezgraniczną wartość.
Patrzymy na naszą planete przerażeni… Przez wszytskie lata eksploatowaliśmy Ziemie z jej naturalnych zasobów. Wygłodniali wciąż nie mogliśmy się nasycić. Zaś teraz jesteśmy u schyłku katastrofy której sami jesteśmy sobie winni. Jednak w jej obliczu wciąż jesteśmy indyferetni. Powielamy błędy z przeszłości. Pozwalamy na niszczenie warstwy ozonowej, pływanie ogromnej ilości śmieci w oceanach czy na śmierć niektórych gatunków zwierząt. Pogłosem tego kataklizmu jest jesteśmy my… ludzie, którzy mianowaliśmy się na „panów” tej Ziemi. Miast walczyć między sobą o władze i bogactwo, powinniśmy zadbać o nasz wspólny dom. Nasze postępowanie zwiastuje śmierć planety – tym samym dla nas. Tego problemu nikt za nas nie zniweluje. Z każdym rokiem pozostaje mniej czasu na jej ratunek.
Agata Jemioł
Agata Jemioł to 16 letnia dziewczyna urodzona w Gdańsku. Jest uczennicą Gdańskiej Szkoły Autonomicznej na profilu mat-fiz. Jej głównym zainteresowaniem jest fotografia i grafika komputerowa. Uwielbia ona sztukę każdego rodzaju oraz kocha się nią dzielić.
Mój kolaż jest komentarzem aktualnej sytuacji klimatycznej. Odnosi się do naszych niepokojów i troski o planetę. Jest symbolicznym zapisem ze młodzieżowych strajków klimatycznych. Wszystkie materiały wykorzystane w tu projekcie pochodziły z recyklingu. To także przesłanie do nas abyśmy zastosowali się nad naszym nadmiernym kosumcojnizemem.
Maksymilian Wysocki
Maksymilian Wysocki – młody twórca, który widzi w sztuce nieokreślone miejsce, które może stwarzać, kreować światy i „wypychać” je na światło dzienne. Lubi czytać książki, nucić pod nosem i jeździć pociągami.
Brud wszechogarniający, którego chcemy się pozbyć, pakujemy gdziekolwiek i oczekujemy, że stanie się czysty, a najwyżej po prostu niedostrzegalny. W zawieszeniu między jawą a widmem, wyrzucamy rzeczy, wyrzucamy ludzi, boimy się, że nas dosięgną góry, a one od zawsze były od nas wyższe.
Kasia Wojdyga
Kasia Wojdyga, 15-latka z Gdańska, po wakacjach uczennica drugiej klasy liceum. Ciekawi ją literatura, filozofia i teatr. W wolnych chwilach czyta, maluje akwarelami i pisze książkę. Uwielbia podróżować i próbować przysmaków z całego świata.
Mój kolaż przedstawia idealistyczne życie które często widzę w social mediach. Estetyczne selfie, spotkania ze znajomymi i najnowsze modne ubrania. Może nam się wydawać że ta perfekcja jest łatwo osiągalna, ale nie widzimy co kryje się po drugiej stronie zdjęć, i czy domniemana nieskazitelność rzeczywiście przynosi szczęście.
Marysia Maciołowska
Marysia Maciołowska, 15 lat. Od paru lat jeździ konno, a teraz chciała spróbować czegoś nowego. Jest otwarta na nowe rzeczy, ponieważ myśli, że nowe doświadczenia pozwalają poznać samego siebie.
Zmęczony miejskim życiem pisarz, ukrył się w opuszczonym ośrodku wypoczynkowym nad morzem być w spokoju dokończyć swoją powieść. Wieczorami wychodzi na spacer po miasteczku, chwilami czuje się niepewnie bo ma wrażenie że śledzi go facet w pięknym zielono butelkowym samochodzie.
Cecylia Mikulska
Cecylia Mikulska, ma dopiero 13 lat i nie ma jeszcze sprecyzowanych planów na przyszłość. Od zawsze związana z pływaniem, teraz postanowiła spróbować czegoś nowego. Lubi obserwować otoczenie, poznawać ludzi i bawić się ze swoimi psami. W sztuce interesują ją niebanalne zestawienia kolorów.
Moja praca nosi tytuł Starość. Starałam się pokazać skromność tego okresu w życiu człowieka, a jednocześnie ogromną wartość jaką ze sobą niesie. Kolaż mówi o tych wielkich i małych zdarzeniach, zawsze ograniczonych czasem, ale podkreślających doświadczenie i wiedzę, którą zdobywa się z wiekiem. Obraz ten nie ma krzyczeć, ale zapraszać do refleksji, zaprzyjaźnienia się z dokonaniami starości, która dopadnie każdego.
Olena Razghonova
Helena Razghonova 17-latka z Gdańska. Z samego dzieciństwa wie że sztuka to jej pasja i przez cały czas próbuje przekazać swoi uczucia i emocji w nowy sposób. Właśnie ze sztuką powiązana najmocniej i cały czas szuka najlepszej formy wyrazu. Wolny czas spędza na poszerzeniu własnych granic, czytaniu książek oraz długich spacerach z przyjaciółmi.
Pewność siebie, najważniejsza cecha czlowieka. U niektórych ona jest obecna z dzieciństwa, a komuś trzeba rozwijać ją, przechodząc przez dużo strachu, niepewności i cierpienia. Czerwony kolor kojarzy się z dumą i mocą, ale także z krwią i strachem – pewnego siebie człowieka szanują i w jakimś stopniu boją się. Ten kto ma władzę, ma cały świat w swoich rękach.
Alicja Gęba
Stworzyłam ten kolaż z zamysłem pokazania kontrastu między światem pełnym natury, a tym gdzie wszystko jest już sztuczne i przetworzone. Dwa światy jeden wybór, dla mnie zdaje się on prosty, ale jeśli nie przystopujemy możemy się pożegnać z światem po prawej nawet wbrew naszej woli.
Lucy Gancarczyk
Lucyna Gancarczyk 15-latka z Gdańska. W sztuce odnajdywałam się od małego mimo że bardziej od muzycznej strony jednak z innymi formami również mi po drodze, mimo że nie tworze dużo. Jeśli tworzy się coś na papierze bądź materiale wystarczy czasem o tym nie myśleć i dać się ponieść.
Mój kolaż to pokazanie ludzkiego „Zapomnienia”. Natłok pracy, życie „zgodnie z grafikiem” tyle otaczających nas przedmiotów i dźwięków. Prowadzi to do poszukiwania odpoczynku od „miejskiego zgiełku”. Ludzie robią to w różny sposób ale zapominają o tym co najważniejsze i najskuteczniejsze:naturze. Coraz mniejszej ilości ludzi ulgę przynosi właśnie ona, odchodzi na drugi plan, mimo że to o nią powinniśmy dbać najbardziej i to ona powinna być dla nas najwazniejsza, bo bez niej, bez drzew, roślin i zwierząt, nawet by nas tu nie było.
