Prace powstały w ramach projektu SZTUKA NIE_PEŁNOLETNIA i były częścią wystawy w galerii WL4 Mleczny Piotr.
KAMIL KIERZNOWSKI
Kamil Kierznowski, 17-latek z Gdańska. Sztuką interesuje się od zawsze, jednak tworzyć zaczął dopiero niedawno. To właśnie ze sztuką wiąże swoją przyszłość, ale cały czas szuka najlepszej dla siebie formy wyrazu. Wolny czas spędza na długich spotkaniach z przyjaciółmi, czytaniu książek oraz oglądaniu filmów.
Niepewność, strach, smutek, złość. Ostatnimi czasy targają nami różne, silne emocje, które oscylują wokół tragicznej sytuacji w naszym kraju. Kraju, ociekającego dyskryminacją, zabierającego prawa, obdzierającego z człowieczeństwa – wyznaje Kamil. – To wszystko stało się inspiracją dla moich kolaży, będących nieśmiałą próbą zwrócenia uwagi na narastające problemy. I chociaż nigdy wcześniej nie miałem z kolażem styczności, szybko odkryłem w nim niezwykły środek, mogący zobrazować moje myśli i przekazać towarzyszące mi idee.
ADRIANNA MOJSA
Adrianna Mojsa, 17 lat, licealistka ucząca się w gdańskim I LO. Miłośniczka musicali, poezji Szymborskiej i impresjonizmu. Kiedy nie zajmuje się szkołą, amatorsko uczęszcza do grupy teatralnej, tworzy najróżniejsze rzeczy i czyta.
Moje kolaże symbolicznie przedstawiają moje obecne uczucia, które się we mnie kłębią – opowiada Adrianna. – Ukazanie ich w sposób niedosłowny pomaga lepiej sobie z nimi radzić. Z samą formą kolażu nie byłam wcześniej zapoznana, jednak spodobała mi się. Przemawia do mnie łatwość wyrażania siebie poprzez tą technikę, daje ona dużą przestrzeń twórczą, nie narzucając wiele ograniczeń. Tworząc kolaże odrzuciłam chęć zrobienia wszystkiego jak najbardziej idealnie, tylko dałam ponieść się emocjom i intuicji.
WERONIKA FIOREK
Weronika Fiorek, 18-latka z Gdańska, uczennica XIX LO im. Mariana Mokwy. Miłośniczka sztuki i literatury. Kobieta wielu talentów, potrafi rozwijać się artystycznie i jednocześnie zdać z matematyki, a w razie potrzeby przetłumaczy co nieco z łaciny.
Moje kolaże to wyraz narastającego od lat sprzeciwu. Sądzę, że każdy człowiek ma prawo do takiego stylu życia, jaki uważa za stosowny, o ile swoim zachowaniem nie krzywdzi innych i nie narzuca nikomu swojej wizji świata. Protestuję także przeciw życiu w strachu przed oceną ze strony otoczenia – tłumaczy Weronika.
ZUZANNA RZADKOWOLSKA
Zuzanna Rzadkowolska, 20-latka z Kalisza, studentka neurobiopsychologii na Uniwersytecie Gdańskim. Swój czas dzieli na studia i wyrażanie siebie w każdej możliwej w formie artystycznej, przede wszystkim w malarstwie. Wielbicielka kwiatów i dobrego wegetariańskiego jedzenia. Nie wyobraża sobie dnia bez kawy, malowania i dywagacji dotyczącej ludzkiej egzystencji i świadomości.
Kolaże, które stworzyłam są opowieścią o tym, z czym zmaga się każdy świadomy człowiek. Nie odpowiadają na żadne pytania, a podkreślają ich istnienie. Kim jestem? Gdzie jest moje miejsce? Co lubię? Jaką decyzję mam podjąć? Dokąd zmierza świat? Czym jest przyszłość? Co będzie po śmierci? Czy naprawdę ważne jest to ile osób obserwuje mnie w mediach społecznościowych? Kto i co jest dla mnie ważne? – opowiada Zuzanna – Kolaż jako forma ekspresji to kreatywne medium, które umożliwia w sposób prosty, dostępny dla każdego ukazać istotność spraw doczesnego świata. To nie pierwszy raz kiedy miałam z nim do czynienia, dzięki temu mogłam świadomie ukazać to, co chciałam przekazać odbiorcy.
MARTA GRZYSKA
Marta Grzyska, ma 16 lat i jest uczennicą technikum na profilu fotografii i multimediów. Najwięcej czasu poświęca na fotografię i rysowanie. Uwielbia sztukę każdego rodzaju, a najbardziej dzielić się nią z innymi.
Sztuką kolażu zainteresowałam się podczas warsztatów SZTUKA NIE_PEŁNOLETNIA. Mój kolaż to odpowiedź na sytuację w naszym kraju związaną ze Strajkiem Kobiet oraz z odbieranymi nam stopniowo prawami. Przedstawiam w nim sytuację we współczesnej Polsce, nawiązując do lat komunizmu. Ten kolaż to mój protest przeciwko temu co teraz się dzieje – wyznaje Marta.
KORNELIA PROCHACKA
Kornelia Prochacka, 17 lat, uczennica CKZiU Nr 2 o profilu przemysł mody. Kocha modę, sztukę i literaturę. Ponadto pasjonuje się muzyką i językami obcymi. Nie wyobraża sobie dnia bez swoich kotów, zjedzenia czegoś pysznego i gorącej kąpieli.
Moje kolaże powstały zupełnie przypadkowo. Nie miałam na nie pomysłu, ale w efekt końcowy tworzy całkiem ciekawą historię. „Dwa rodzaje miłości” pokazują różne rodzaje bliskości w relacjach międzyludzkich. W końcu każdy ma prawo wybrać sobie ścieżkę życiową, szczególnie tę uczuciową, bo to co czujemy powinno być dla nas najważniejsze. I mimo tego, kim będziemy, nie powinniśmy być za to oceniani – szczególnie negatywnie – mówi Kornelia.
KINGA NIKOLA WOŹNIAK
Nikola Kinga Woźniak, 17 lat, mieszkanka Gdańska, uczy się w drugiej klasie liceum na profilu dziennikarsko-artystycznym. Interesuje się sztuką, astrologią, literaturą klasyczną, poezją oraz grą królewską. Ukojenie znajduje w twórczości wybitnych malarzy i artystów tj. Zdzisław Beksiński. To dopiero jej początki z tworzeniem i wyrażaniem siebie poprzez sztukę. Swoimi pracami chce pokazać, że w sztuce każdy może znaleźć coś dla siebie i mieć przy tym pełną swobodę interpretacji. Poznanie i zagłębianie się w sztuce ma dla niej bezgraniczną wartość.
To moje pierwsze spotkanie z kolażem i mam nadzieję, że nie ostatnie. Na warsztatach odkryłam jak fascynujące jest tworzenie sztuki z elementów pozornie do siebie niepasujących. Mój kolaż przedstawia, jak istotne jest zwracanie uwagi na dobór słów, a także dbanie o ich wolność. Często zapominamy, czym są słowa oraz jaką niosą za sobą wartość, chociaż to za ich pomocą na co dzień się komunikujemy. Mimo tego, że kolaże składają się ze skrawków papieru, to tworzą jedną, spójną historię – opowiada Kinga.
ANNA SKUPIŃSKA
Ania Skupińska, w tym roku skończyła 20 lat. Urodzona nad morzem studentka drugiego roku psychologii na UG. Po godzinach fotografka w nurcie analogowym, z pasji do sztuki maluje i tworzy kolaże zaangażowane w społeczne tematy.
Kolaże tworzę od około roku. Na początku była to forma sztuki zero waste z krążących po domu gazet. Teraz stała się pasją i sposobem na obdarowywanie przyjaciół, a także formą wyrażania siebie i komentarzem otaczającej mnie rzeczywistości – opowiada Ania.
LILIANNA PROCHACKA
Lilianna Prochacka, 15-latka z Gdyni, uczennica 2 klasy technikum fryzjerskiego. Interesuje się sztuką w szerokim zakresie. Zawsze ma kreatywne rozwiązanie problemu. Miłośniczka zwierząt, w szczególności kotów i papug.
Mój kolaż przedstawia istotę czasu, nie możemy go złapać, dotknąć, ani ujrzeć. Mało uwagi zwracamy na czas. Czas, który może nas uleczyć jak i skrzywdzić – tłumaczy Liliana. – Była to wielka przyjemność tworzyć coś z niczego, wystarczyło kilka części i już wiele pomysłów pojawiało się w głowie. To był mój pierwszy kolaż i zrozumiałam jak wiele można poprzez niego wyrazić emocji i słów.
Projekt został dofinansowany ze środków Miasta Gdańska.